Mao Jian 五峰毛尖

Mao Jian 五峰毛尖 to chińska zielona herbata pochodząca z regionu Hubei. Nazwa herbaty Mao Jian to po polsku włochaty koniuszek, albo zielony koniuszek. Jest jedną z dziesięciu słynnych herbat.

Oryginalna Mao Jian produkowana jest w wiosce Caihua Village gdzie ma odpowiednie warunki atmosferyczne, glebę i światło.

W procesie produkcji przechodzi etapy zwijania, formowania, podpiekania i suszenia.

Herbata z młodych listków

Z młodych listków herbaty produkuje się najdelikatniejsze, najsmaczniejsze herbaty. Do jej zbioru nie można używać maszyn jest więc droższa niż ta zbierana specjalnymi maszynami.

Niegdyś mogły zajmować się tym wyłącznie dziewice lub dzieci. Dodatkowo musiały one nosić specjalnie dot ego celu przygotowane białe rękawiczki. Z tych listków powstawała biała herbata serwowana na dworze cesarskim.

Biała herbata zawdzięcza swoją nazwę kolorowi listków, a w szczególności białemu meszkowi, który pokrywa młode pączki.

Ojczyzna zielonej herbaty

Za ojczyznę zielonej herbaty powszechnie uznaje się oczywiście Chiny. To tutaj według legendy po raz pierwszy listek herbaciany wpadł przypadkiem do filiżanki cesarza i pozwolił zaparzyć się pierwszej w historii herbacie.

Jest to tylko legenda, choć kto wie, może faktycznie odkrycie herbaty wiązało się z przypadkiem.

Produkcja zielonej herbaty

Dziwna sprawa, ludzie wchodzą na bloga wpisując długie frazy, jakiś konkurs czy coś? ;)
Co to znaczy:
- "aby pozyskać zieloną herbatę, herbaciane liście suszy się"
- "aby uzyskać zieloną herbatę, herbaciane liście suszy się"
- "zieloną herbatę produkuje się z listków rośliny"
- "aby otrzymać zielona herbatę liście suszy się"
- "aby pozyskać zieloną herbatę liście"

???

Odpowiem na wasze pytania :)

Liście krzewu herbacianego Camellia Sinensis, które są przeznaczone na produkcję zielonej herbaty suszy się na słońcu lub pod przykryciem zależnie od tego jaka herbata ma z nich powstać a także tego jaka jest aktualnie pogoda w miejscu produkcji.

Napiszcie proszę w komentarzach o co chodzi. :D

Cherbata

Niech ktoś mi powie jak można napisać "cherbata". Przecież to aż nie chce przejść przez klawiaturę. Korzystając z narzędzi google można sprawdzić, że sporo ludzi pisze właśnie cherbata! Przez CeHa.

Zapamiętaj sobie raz na zawsze - HERBATA, a nie CHERBATA!

Niebieska herbata

Czym jest niebieska herbata? Osoby, które szukają tej herbaty mają najprawdopodobniej na myśli herbatę oolong, zwaną też herbatą turkusową.

Nazwa niebieska herbata, czy herbata turkusowa pochodzi od jej chińskiej nazwy - 青茶. Jest to herbata pólfermentowana, coś pomiędzy herbatą zieloną, a czarną. Posiada ona najczęściej aromat i smak kwiatowy, bzu lub jaśminu, czasami orzechowy i miodowy.

Najlepsza herbata niebieska pochodzi z Tajwanu, gdzie jej tradycja jest najbardziej rozwinięta. Parzy się ją tam w gaiwanach i czajniczkach Yixing.

Inną nazwą tej herbaty jest wulong, ulung lub oolong. Do kupienia na przykład w Kawie czy herbacie: Oolong.

Czarna herbata

Herbata czarna, nazywana przez znawców również herbatą „dojrzewającą”, to najpopularniejszy, najbardziej lubiany i najczęściej spożywany napój świata. Swój specyficzny smak, wygląd i aromat zawdzięcza specjalnemu procesowi obróbki liści oraz fermentacji, która przebiega w charakterystycznym tylko dla tej grupy herbat procesie „wo dui”. Ten rodzaj herbaty uzyskano w Chinach po raz pierwszy w prowincji Sichuan, w czasach dynastii Ming. Odkryto wtedy, że gdy zieloną herbatę gotuje się na parze, a następnie prasuje, nie tylko zmienia ona swój kolor, ale również staje się odporna na długie przechowywanie i znacznie wygodniejsza w transporcie. W tej postaci herbatę tą sprzedaje się do dziś, zwłaszcza do północno–zachodnich regionów kraju, gdzie stała się ona wręcz tradycyjnym napojem społeczności lokalnych, takich jak Ujgurzy czy Mongołowie.

Suche liście tego rodzaju herbaty są duże, niemal czarne, z brązowawym lub zielonkawym odcieniem. Napar z czarnej herbaty ma ciemny, żółtobrązowy lub czerwonobrązowy kolor oraz bardzo charakterystyczny, nie przypominający żadnego innego, „ziemny” lub „pleśniowy” aromat. Właściwości te czarna herbata zawdzięcza właśnie procesowi „wo dui”, podczas którego ulega ona nieenzymatycznej fermentacji. Poszczególne gatunki herbat „dojrzewających” różnią się tym, ile razy i w którym momencie przeprowadza się ten proces. Tego rodzaju herbaty czarne wytwarza się tylko w Chinach – w Yunnanie, Sichuanie, Hunanie, Hubei, Guangxi i Guangdongu, a także w małych ilościach na Tajwanie. Najczęściej sprzedaje się je w postaci sypkiej, bądź jako herbata prasowana (formuje się je w różne kształty, na przykład miseczek, cegiełek, pereł i wiele innych, w zależności od fantazji autora). Prasowane herbaty czarne można przechowywać bardzo długo, nawet kilkadziesiąt lat. Znawcy mówią, że czarna herbata jest jak wino – im starsza tym lepsza. Długi czas przechowywania sprawia, że herbata ta „dojrzewa” oraz nabiera głębokiego i łagodnego smaku. Ze względu na miejsce wytwarzania i różnice w obróbce herbaty czarne można podzielić na następujące grupy: - czarne herbaty z Hunanu – mają czarne liście, pomarańczowo-żółty napar oraz intensywny zapach sosnowego dymu; - czarne herbaty z Hubei – wytwarza się je z dużych, dojrzałych liści i prasuje w cegiełki. Największą popularnością cieszą się w Mongolii Wewnętrznej; - czarne herbaty z Sichuanu – obejmują bardzo wiele gatunków, sprzedawanych głównie w Tybecie, Qinghai, Gansu i Xinjiangu; - czarne herbaty z Yunnanu – gatunki nazywane łącznie Pu`erh, sprzedawane w postaci sypkiej lub prasowanej; - czarne herbaty z Guangxi – wśród nich znajduje się jedna z najsłynniejszych herbat chińskich – Liubaocha; - czarne herbaty z Guangdongu. Z produkcji wyśmienitych czarnych herbat słyną również inne „herbaciane” państwa. Do najsłynniejszych, bardzo smacznych i cenionych na całym świecie gatunków herbat „dojrzewających” z pewnością można zaliczyć popularne herbaty cejlońskie, najwyższej jakości herbaty indyjskie, wytwarzane głównie w rejonach Darjeeling, Nilgri i Assam, „słoneczne”, afrykańskie herbaty czarne z Kenii, które często są składnikiem wielu mieszanek herbacianych nadających im łagodny, niepowtarzalny aromat i smak oraz niezwykle ceniona przez testerów i blenderów herbata z Bangladeszu, również wykorzystywana do produkcji wysokogatunkowych mieszanek.

Zielona herbata

Zielona herbata to najstarszy, bo liczący sobie ponad 5000 lat oraz najpopularniejszy napój w krajach azjatyckich, szczególnie w Chinach, Japonii, Wietnamie, a nawet Gruzji. Dużą popularnością herbata ta cieszy się również w krajach islamskich, jako że Koran zabrania picia napojów fermentowanych (zielona herbata należy do grupy herbat niefermentowanych, natomiast wszystkie inne rodzaje herbaty różnią się między sobą właśnie stopniem fermentacji liści) oraz w kręgu kultury żydowskiej, gdzie uważana jest za koszerną. W Europie napar z zielonej herbaty nie jest aż tak bardzo lubiany i ceniony ze względu na swój gorzkawy, ziołowy posmak. Obecnie jednak w związku z nastaniem mody na zdrową żywność i medycynę naturalną zielona herbata, która posiada wiele właściwości leczniczych – m.in. chroni przed zawałem serca, stymuluje krążenie, obniża poziom cholesterolu, zmniejsza ryzyko zachorowań na raka, wzmacnia zęby i kości, reguluje procesy trawienne, pomaga w koncentracji, działa pobudzająco i odprężająco – zaczyna być doceniana także przez Europejczyków. Produkcja Wszystkie spośród sześciu głównych rodzajów herbat pochodzą z tego samego gatunku rośliny herbacianej, a różnią się jedynie metodą i stopniem przetworzenia. Aby otrzymać herbatę zieloną, podczas produkcji świeżo zebrane liście pozostawia się do przeschnięcia i poddaje obróbce cieplnej, co powstrzymuje fermentację. Następnie zwija się je ręcznie i suszy w ciepłym powietrzu. Dzięki zastosowaniu takiej obróbki, liście zachowują zielony kolor, aromat najbardziej zbliżony do naturalnego, a także dużo większą zawartość witaminy C niż inne rodzaje herbat. Przyrządzanie

Dzięki zastosowaniu odpowiedniej technologii produkcji, liście tej niefermentowanej herbaty pozostają zielone oraz zachowują prawie wszystkie właściwości lecznicze świeżych liści herbacianych. Dobrze przyrządzony napar z zielonej herbaty ma żółtozielony kolor, jest niezwykle aromatyczny, ma delikatny, ziołowy smak zawierający w sobie jednocześnie nuty słodkie i gorzkie. Przy parzeniu każdego rodzaju herbaty, tak więc i zielonej, najważniejsze jest to, aby pamiętać o zastosowaniu starej, chińskiej reguły, która mówi że „…herbata odda wszystko, co w niej tkwi, jeśli otrzyma wszystko czego potrzebuje”. Dlatego też należy zwracać szczególną uwagę na jakość wody (najlepsza jest źródlana lub przefiltrowana), ilość wsypywanych do czajniczka liści, temperaturę wody i czas parzenia. Aby przygotować wyśmienitą herbatę zieloną, należy pamiętać o tym, że nie parzy jej się wrzątkiem tak jak herbaty czarne i czerwone, lecz przegotowaną wodą o temperaturze 60-85ºC. Mocniejsze gatunki zielonej herbaty, mające zdecydowany smak, zalewa się wodą o temperaturze 75-90ºC, natomiast te delikatniejsze wodą od 60-75ºC. Zalanie tego rodzaju herbaty wrzątkiem powoduje, że napar staje się żółtawy i mętny oraz gorzki i cierpki w smaku. Zieloną herbatę parzymy przez 3-4 minuty. Trzeba jednak pamiętać o głównej zasadzie przyrządzania naparu herbacianego, która mówi, że herbata parzona do 3 minut posiada właściwości pobudzające, natomiast ta parzona ponad 3 minuty działa relaksująco. Jeśli chodzi o ilość herbacianych liści potrzebnych do przygotowania dobrego napoju to przyjmuje się, że na jedną filiżankę wsypujemy ich tyle, ile zmieści się na małej łyżeczce. Zielona herbata to najpopularniejszy w Chinach i na Tajwanie rodzaj napoju. Produkuje się go tam i spożywa znacznie więcej niż w jakimkolwiek innym zakątku świata. Ta grupa herbat obejmuje również największą ilość gatunków, różniących się między sobą zarówno wyglądem zewnętrznym, jak i smakiem, aromatem czy jakością. Część z nich jest aromatyzowana, głównie kwiatami jaśminu i lotosu, co jeszcze zwiększa ilość dostępnych gatunków i ich różnorodność. Obecnie na świecie wytwarza się rocznie około 600 000 ton zielonej herbaty, z czego około 75% w Chinach, co czyni z Kraju Środka potentata w dziedzinie produkcji tego rodzaju herbaty. Chińska herbata eksportowana jest do ponad 80 państw na całym świecie. Głównymi importerami są Maroko, kraje byłej Wspólnoty Niepodległych Państw, Japonia i USA.

Herbata czerwona

Herbaty czerwone, zwane całkowicie fermentowanymi, charakteryzują się wysokim stopniem fermentacji – powyżej 80%. Liście jej mają ciemny, czerwonobrązowy, nawet prawie czarny kolor, natomiast przygotowany z nich napar odznacza się niezwykle głęboką, czerwoną barwą. Gdy porównujemy chińskie czerwone herbaty (na zachodzie zwane czarnymi) z indyjskimi i cejlońskimi okazuje się, że te z Kraju Środka są mniej ostre w smaku i wyróżniają się łagodnością, aksamitnością i bogatym, lekko korzennym aromatem.

Proces produkcji czerwonej herbaty, a zwłaszcza obróbka końcowa, jest dość skomplikowany. Fermentację, w przypadku tego rodzaju herbaty zwaną „wo hong”, poprzedza zwijanie, dzięki czemu przemiany enzymatyczne w liściach ulegają przyspieszeniu. To właśnie zastosowanie tego typu technologii obróbki sprawia, że herbata ta nabiera charakterystycznych dla siebie właściwości: łagodnego, miodowego smaku, korzennego aromatu oraz czerwonego koloru naparu. Często spotkać możemy się również z aromatyzowanymi herbatami czerwonymi.

Herbaty czerwone wytwarzano w Chinach już od XVII wieku, kiedy to w Chong`anie w prowincji Fujian po raz pierwszy uzyskano jeden z typów tej herbaty zwany „xiao zhong hong cha”. Obecnie ten rodzaj herbaty stał się tak popularny (zwłaszcza w Europie i w Stanach Zjednoczonych), że prawie wszystkie „herbaciane” prowincje wyspecjalizowały się w jego produkcji. Dopiero w XIX wieku powstały pierwsze, znajdujące się poza Chinami ośrodki wytwarzające czerwoną herbatę (założono je w Indiach i na Cejlonie). Obecnie produkuje się tam przede wszystkim, cieszące się dzisiaj na świecie największą popularnością, czerwone herbaty łamane.

W przeciwieństwie do innych krajów wytwarzających herbatę, Chiny specjalizują się głównie w produkcji różnorakich gatunków i odmian herbat zielonych, co związane jest przede wszystkim z gustami samych Chińczyków, pijących prawie wyłącznie zielone herbatki. Herbat czerwonych wytwarza się w Kraju Środka znacznie mniej, a i tak większość przeznaczona jest na rynki zagraniczne – w herbacianym eksporcie dominują czerwone herbaty, które uwielbiane są przez mieszkańców zachodu. Dużą część wytwarzanych w Chinach herbat czerwonych stanowią herbaty łamane, produkowane tam od lat 50 XX wieku.

Wśród herbat czerwonych wyróżnia się – ze względu na sposób produkcji i jakość – trzy podstawowe typy, występujące w wielu gatunkach i odmianach:
- xiao zhong hong cha – ten typ herbaty ma charakterystyczny zapach powstający podczas wędzenia w dymie z sosnowego drewna. Wytwarza się go tylko w Fujianie.
- gong fu hong cha – to najpopularniejszy w Chinach typ herbaty czerwonej, produkowany głównie w Anhui, Yunnanie, Fujianie, Hubei, Hunanie, Jiangxi i Sichuanie. Obecnie nie wytwarza się go poza Chinami.
- hong sui cha – to herbaty łamane, które po zwijaniu a przed fermentacją poddawane są maszynowemu cięciu, dzięki czemu ich liście są bardzo drobne. Wytwarza się je w Yunnanie, Guangdongu, Hainanie, Guangxi, Guizhou, Hunanie, Hubei, Sichuanie i Fujianie. Proces produkcji tego typu herbaty jest prawdopodobnie jedynym, który Chińczycy przejęli od obcokrajowców.

Herbata z mlekiem

Herbata z mlekiem jest dosyć kontrowersyjnym napojem w Polsce. To co jest czymś naturalnym dla Anglików, u nas często spotyka się z reakcją "fuuuuj". :) Osobiście nie rozumiem też odrzucenia niektórych do herbaty z mlekiem, bo bardzo chętnie taką piję. Należy zwrócić tylko uwagę na to, że kompletnie nie nadaje się do mieszania z mlekiem herbata inna niż czarna (czerwona, zielona, biała, żółta i oolong), choć jest to znów tylko moje subiektywne odczucie i może komuś to posmakuje. :)

Uważam, że w kwestii herbaty warto eksperymentować i próbować, szukać nowych smaków. Nie wiesz jak smakuje herbata z mlekiem? Nie mów, że jest to coś niedobrego, tylko spróbuj!  

Jak przygotować herbatę z mlekiem? Jest kilka kwestii, które trzeba przestrzegać aby dostać dobry napar herbaty z mlekiem. Przede wszystkim mleko powinno być gorące kiedy dodajemy je do herbaty. Aby nie brudzić garnka, można je podgrzać w kubku, w mikrofalówce. Drugim warunkiem jest dodanie mleka po zaparzeniu herbaty, sprawi to, że nasz napar osiągnie pełniejszy smak. Trzecim, choć nie koniecznym jest używanie mleka przynajmniej 2%, a najlepiej 3,2%, które smakuje zdecydowanie lepiej i nada herbacie z mlekiem aksamitności.

Ciekawostką związaną z mlekiem i herbatą jest tak zwana mleczna herbata (milky tea). Jest to herbata oolong (烏龍), produkowana metodą, która nadaje jej właśnie mlecznego aromatu oraz aksamitnego smaku. Nie jest ona (jak niektórzy uważają) traktowana parą z mleka. :)

Herbata mleczna oolong milky.

Na koniec tego krótkiego wpisu pozostaje mi życzyć wam jak zwykle smacznego!

Herbata z rumem

Leje deszcz, a Ty jesteś akurat na zewnątrz zamiast siedzieć w fotelu przy oknie i czytać książkę pod kocem. Jeszcze kilkaset metrów do domu i będziesz mógł wrzucić z siebie mokre ubrania, założyć suchutki, ciepły sweter i zaparzyć... co jak nie herbatę z rumem? :) Coraz częściej ludzie łączą herbatę z różnymi alkoholami, tworzą wymyślne drinki, ale według mnie nic tak nie rozgrzewa i wspaniale nie smakuje jak gorąca herbata z rumem. Przyznam się, że nie zawsze piję ją aby się rozgrzać :) pro prostu smakuje mi takie połączenie. Ważne jednak jest to jakiej herbaty użyjemy aby przyrządzić ten przysmak. Można co prawda użyć najtańszej ekspresówki z marketu, ale moim zdaniem jest to profanacja. Potrzeba dobrej, esencjonalnej herbaty. Doskonały jest do tego assam. Nie każdy ma pod domem herbaciarnie, czy chce robić zakupy w internetowym sklepie z herbatą (choć najlepiej jest właśnie w takich miejscach zaopatrywać się w herbatę), dlatego od biedy można użyć esencjonalnej herbaty liściastej typu Oskar albo Bio-Active.

Najlepszy do herbaty z rumem byłby assam tego rodzaju.

Gdy mamy już herbatę, wystarczy zagotować wodę, zalać około łyżeczkę suszu wrzątkiem i parzyć przez jakieś 3 minuty. WAŻNE - rum dodaj dopiero po zaparzeniu się herbaty, inaczej herbata nie będzie mogła odpowiednio się zaparzyć i dostaniemy gorszy napar. Ja piję właśnie taką herbatę z rumem, bez innych dodatków, ale doskonale sprawdzają się tutaj cukier, cytryna, przyprawy korzenne czy miód (te dodatki również należy dodać do herbaty PO PARZENIU). Życzę wszystkim smacznego! :)

Herbata Pu-erh

Masz kłopoty z nadwagą? Dieta nie przynosi oczekiwanych rezultatów? Wspomóż swój jadłospis naturalną czerwoną herbatą Pu-Erh! Pu Erh to czerwona herbata z chińskiej prowincji Yunnan.

Herbata pu-erh - trochę historii

Czerwoną herbatę Pu-Erh Chińczycy uprawiają już od ponad 1700 lat. Herbata ta znana już była w czasach dynastii Tang (618-907). Z jej dobrodziejstw początkowo mógł korzystać jedynie cesarz. Pod groźbą ostrej kary, zwykły obywatel nie mógł nawet posmakować tego eliksiru. Herbata produkowana była w niewielkich ilościach, w trudno dostępnych grotach. Ojczyzną Pu-Erh jest południowa prowincja Chin, Yunnan. W okolicy góry Liuchasan rośnie prastare drzewo qingmao, nazywane "królem drzew herbacianych". Ma około 2000 lat, 32 m wysokości i ponad 1 metr średnicy. Do dzisiaj z liści tego drzewa powstają czerwone herbaty najlepszej jakości. "Zioło" to pokrywają duże, owalne i wiecznie zielone liście, a swym zapachem urzekają piękne, białe kwiaty.

Jej nazwa pochodzi od miejscowości Pu-erh (prowincja Yunnan), dokąd zwożono ją na targ z górzystych upraw. Herbaty Pu-Erh rozpowszechnił słynny lekarz i farmaceuta ZhaoXuem (1719-1821), który polecał ją jako skuteczny środek usuwający zbędny i szkodliwy tłuszcz z organizmu. Przez wiele lat hodowana była w najściślejszej tajemnicy i podawana do picia wyłącznie chińskim władcom jako skuteczny "zabójca tłuszczu". Przygotowywana jest według tajemnej receptury, a wiek suszu herbacianego dochodzi nawet do 60 lat. Pochodzi z tej samej rośliny co herbata czarna. Ma ona smak bardziej gorzki niż czarna, przez co w krajach europejskich często, aby złagodzić, dodaje się do niej aromaty, najczęściej cytrynowy. Czerwoną herbatę pija się zwłaszcza w krajach wschodniej Azji, szczególnie w Japonii. Stanowi tam podstawę ceremoniału parzenia i picia herbaty. Jej zdrowotne działanie jest tym skuteczniejsze, im dłużej pozwala się jej dojrzewać w odpowiednich warunkach. Istnieje 10 kategorii jakościowych tej herbaty. Najlepsza jest Pu-Erh liściasta, która ma delikatny aromat i dużą skuteczność działania. Amerykanie nazywają Pu-Erh "mordercą tłuszczu". Badania prowadzone we Francji dowodzą, że 88% pacjentów pijących regularnie Pu-Erh w ciągu miesiąca straciło od 3 do 10kg. Utrata wagi nastąpiła przy normalnym sposobie odżywiania. Herbata ta, zawiera dużo więcej mikroelementów, teiny, manganu, wapnia, fluoru, olejków eterycznych i białka, niż herbata czarna.

Produkcja i działanie herbaty pu-erh

Do jej produkcji używa się dużych mięsistych liści Camellia sinensis. Proces produkcji wydłużony jest przez etap leżakowania trwający od kilku do kilkunastu lat. Zdarza się, że okres leżakowania przekracza kilkadziesiąt lat. Polega on na przechowywaniu liści w specjalnych zacienionych pomieszczeniach o ściśle określonych parametrach wilgotności powietrza, temperatury. Herbata uzyskuje w ten sposób niepowtarzalne właściwości zdrowotne. Im dłużej herbata leżakuje tym właściwości te przybierają na sile. Ma to związek z powstawaniem specyficznych związków - flawonoidów. To one nadają też herbacie ostry zapach. Związki flawonoidowe uszczelniają i wzmacniają ściany naczyń krwionośnych, zapobiegają krwawieniom, a także są pomocne w leczeniu miażdżycy i hemoroidów. Poprawiają krążenie krwi w naczyniach wieńcowych, obniżają ciśnienie oraz wykazują właściwości antyagregacyjne (zapobiegające zlepianiu się płytek krwi). Związki polifenolowe pomagają w hamowaniu przejścia cholesterolu do krwiobiegu i zapobiegają tworzeniu się skrzepów. Naturalny selen występujący w herbacie Pu-Erh jest lepiej przyswajalny niż syntetyczny. Należy on do grupy przeciwutleniaczy tzn. zapobiega tworzeniu toksycznych związków tlenu (wolnych rodników), które odgrywają dużą rolę w powstawaniu wielu przewlekłych chorób m.in. nowotworowych. Ponadto flawonoidy wykazujące właściwości przeciw utleniające (stabilizatory procesów utleniania), a także odtruwające - wiążą metale i toksyny, które są następnie usuwane z organizmu. Zawarte w herbacie Pu-Erh związki aktywują enzymy pokarmowe do wydzielania soków trawiennych oraz pobudzają perystaltykę jelit. Dzięki swojemu składowi, bogatemu w aminokwasy, witaminy i mikroelementy, jak żelazo, magnez, wapń oraz selen, Pu-Erh ma właściwości odchudzające i odmładzające. Pu-Erh od zwykłych herbat odróżnia to, że zawiera ona wiele związków biologicznie czynnych: alakaloidy, flawonoidy, aminokwasy, pierwiastki śladowe (wapń, magnez, żelazo, selen) oraz witaminę E - zwaną witaminą młodości. Wszystkie te właściwości wpływają na metabolizm tłuszczowy, zmniejszając ilość tłuszczu w tkance podskórnej. Regularnie stosowana Pu-Erh pobudza enzymy rozkładające białka pokarmowe w żołądku. Testując grupę osób z nadciśnieniem stwierdzono również normalizujący wpływ herbaty Pu-Erh na nadciśnienie. Dodatkowo badania naukowców japońskich potwierdziły, iż w mniej zaawansowanych przypadkach, może ona hamować proces nowotworowy. Tak więc pijąc herbatę Pu-Erh możemy wpłynąć na długość naszego życia.

Parzenie herbaty pu-erh

Na jedną filiżankę Pu-Erh używamy niepełną łyżeczkę liści. Liście herbaty należy zalewać białym wrzątkiem i parzyć około 5-7 minut. Specjaliści zalecają pić 3-5 filiżanek dziennie herbaty Pu-Erh. Nie należy herbaty słodzić, ponieważ cukier neutralizuje większość jej właściwości. Badania wykazały, że osoby w wieku od 35 do 55 lat, u których nadwaga spowodowana jest niewłaściwym sposobem odżywiania się, mogą w jednym miesiącu stracić od 3 do 9kg pijąc od 3 do 5 filiżanek Pu-Erh dziennie. Stałe spożywanie Pu-Erh reguluje przemianę materii i wspomaga pracę wątroby. Obniża też poziom cholesterolu i łagodzi objawy towarzyszące spożyciu zbyt dużej ilości alkoholu.

Zielona herbata

Historia herbaty sięga blisko 3000 lat przed naszą erą. Najprawdopodobniej pierwszymi herbatami jakie przyrządzano w tych czasach były herbaty zielone. Herbata zielona (绿茶) jest najpopularniejszym gatunkiem herbaty na świecie, jej popularność jest największa w Azji, ale i u nas, w Europie zdobywa ona coraz więcej miłośników.

Proces produkcji zielonej herbaty jest najprostszy ze wszystkich gatunków herbaty. Po zerwaniu jest ona ogrzewana w celu przerwania procesu oksydacji, który występuje naturalnie w liściach po ich zerwaniu. Następnie liście zielonej herbaty są formowane. Formowanie liści zielonej herbaty jest różne w zależności od tego jaką herbatę chce otrzymać plantator, gdzie znajduje się plantacja herbaty a także, z którego zbioru pochodzą liście herbaty. Inna będzie ich ostateczna forma w Chinach (np. herbata Long Jing - Smocza Studnia), a inna w Japonii (np. herbata Sencha). Po formowaniu herbatę wystarczy wysuszyć aby otrzymać ostateczną, zieloną herbatę.
Zielone herbaty są bardzo różnorodne, więc różne są prawidłowe sposoby ich parzenia. Przede wszystkim należy pamiętać, że zielona herbata jest bardzo wrażliwa na gorącą wodę, dlatego jej temperatura nie może być zbyt wysoka, bo dostaniemy napar o bardzo gorzkim, nieprzyjemnym smaku (zmarnujemy herbatę). Poza temperaturą wody ważny jest czas jej parzenia oraz ilość suszu jakiego użyjemy do sporządzenia naparu. W tej mierzę warto jest eksperymentować i samemu znaleźć odpowiednie dla siebie proporcje, nawet jeśli dostaliśmy szczegółowe wskazówki od producenta zielonej herbaty.
Gdy zielona herbata jest już przygotowana, warto wspomnieć o jej zdrowotnych właściwościach. Znane są one już od samego "odkrycia" zielonej herbaty, gdyż początkowo była ona właśnie ziołem leczniczym. Jest ona bogata w witaminy A, B1, B2, K, E oraz C, zawiera przeciwutleniacze, które przeciwdziałają starzeniu się skóry, a fluor działa zbawiennie na zdrowie zębów. Warto też wspomnieć, że zielona herbata działa uspokajająco.
Nawet po spożyciu naparu z zielonej herbaty możemy zrobić z niej pożytek, wykorzystując fusy do różnych celów. Niektórzy lubią je jeść "na surowo" inni robią z nich sałatkę. Ponoć dobrze śpi się na poduszce wypchanej wysuszonymi fusami zielonej herbaty. A może i Ty masz pomysł jak można je wykorzystać?

Pu erh Grapefruit

Cytrusowa wariacja na temat czerwonej herbaty Pu-erh. Dzięki kandyzowanym fragmentom grejpfruta, ta klasycznie korzenna herbata łagodnieje, stając się idealnym napojem na każdą porę dnia. Gotowy napar nabiera szlachetnego koloru burgundzkiego wina.

Z racji poprawiających metabolizm właściwości herbaty Pu-erh, zaleca się by spożywać co najmniej jedną filiżankę po każdym posiłku. Napój ten zmniejsza uczucie ciężkości po jedzeniu, a także radykalnie ułatwia zrzucenie zbędnych kilogramów.

Sprawdź cenę herbaty Pu erh Grapefruit tutaj.

Pu erh Lemon

Mieszanka ta, to klasyczna, odchudzająca herbata Pu-erh wzbogacona trawą i skórką cytrynową. Głęboki smak tego owocu łączy się z korzennym posmakiem herbaty tworząc oryginalną kompozycję, która pozwoli nie tylko uraczyć podniebienie, ale także przyspieszyć przemianę materii. Filiżanka naparu z herbaty Pu-erh wypita na półgodziny po sutym posiłku to dobry pomysł dla dbających o linię i narzekających na uczucie „ciężkości” po posiłkach.

Przygotowywany w procesie fermentacji Pu-erh potrzebuje kilku lat by trafić do naszych domów. Gotowy napar posiada mocną, czerwonobrązową barwę i nabiera charakterystycznego, korzennoziemistego zapachu i posmaku.

Nie można również zignorować wręcz bajecznych właściwości medycznych jakie herbata ta posiada. Niezwykły wpływ na ludzki metabolizm badali przez dłuższy czas Francuzi dochodząc do interesujących wniosków. Udowodniono między innymi, że 9 na 10 pacjentów regularnie spożywających Pu-erh zdołało stracić na wadze od ponad 3 do niemal 11 kg. Amerykanie nadali więc tej odmianie tytuł „słynnego zabójcy tłuszczu”.

Sprawdź cenę herbaty Pu erh Lemon tutaj.

Pu erh African Queen

Jej smak i aromat przywodzą na myśl tropikalny, ciepły dzień spędzany wśród szumu fal i pachnących drzew pomarańczowych. Wonny bukiet dopełnia zapach płatków bławatka i nagietka.

Ta wyjątkowo smaczna herbata, wzbogacona pomarańczową, orientalną nutą to wyśmienita propozycja na jesienny, deszczowy wieczór. Podobnie jak każdy Pu-erh, także African Queen posiada niezwykły wpływ na metabolizm, przyspieszając i ułatwiając trawienie, zwalczając tłuszcz oraz nieprzyjemne uczucie ciężkości, doznawane po sutych posiłkach. Według badań prowadzonych przez amerykańskich naukowców odmiana ta, to wierny i skuteczny sprzymierzeniec w walce z nadwagą.

Przygotowywany w procesie fermentacji Pu-erh potrzebuje kilku lat by trafić do naszych domów. Gotowy napar posiada mocną, czerwonobrązową barwę i nabiera charakterystycznego, korzenno-ziemistego posmaku.

Sprawdź cenę herbaty Pu erh African Queen tutaj.

Pu erh Fitness

Ta herbata stanowi doskonale dobrany zestaw składników, które dodadzą energii oraz ułatwią zachowanie odpowiedniej figury i wagi. Mieszanka oparta została o czerwoną odmianę Pu-erh, którą amerykańscy badacze określili mianem „mordercy tłuszczu”.

Z myślą o ludziach nieprzepadających za jej charakterystycznym korzenno-ziemistym smakiem, kompozycję wzbogacono o dziką różę, jabłko oraz trawę cytrynową, które nadają naparowi przyjemny cytrusowy posmak.

Herbatę wzbogacono także suszem słynnej Yerba Mate, która dodaje energii do ćwiczeń i poprawia samopoczucie. Te cechy w połączeniu z przyspieszającymi metabolizm właściwościami Pu-Erh czynią herbatę „Fitness” prawdziwym wsparciem w walce o zgrabną sylwetkę!

Sprawdź cenę herbaty Pu erh Fitness tutaj.

Bancha Japan Green

Lubicie herbaty zielone? Jeśli tak to Bancha jest jedną z obowiązkowych pozycji miłośnika herbaty. Jest to drugi zbiór Senchy, który charakteryzuje się wyjątkowym, delikatnym smakiem.

Klasyczna zielona herbata codzienna. W swej ojczyźnie, Japonii, stanowi nieodłączny element kultury, kuchni i tradycji. Posiada przyjemny, słodkawy aromat i łagodny smak, który z łatwością polubi każdy miłośnik zielonej herbaty. Po zaparzeniu Bancha uzyskuje miły, słomkowozielony kolor.

Sprawdź cenę herbaty Bancha Japan Green tutaj.

Cukier kandyzowany

Często można spotkać opinie, jakoby słodzenie herbaty miało psuć jej smak. Nic bardziej mylnego! Jeśli tylko użyć odpowiedniego cukru, albo miodu, możemy wspaniale podkreślić smak herbaty oraz wydobyć głębię smaku.

Cukier kandyzowany wspaniale nadaje się do słodzenia przede wszystkim herbat czarnych, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby używać go do słodzenia innych herbat.

Brązowego zabarwienia cukier ten nabiera podczas długotrwałego podgrzewania wysokogatunkowego roztworu cukru. Ulega on karmelizacji uzyskując jednocześnie charakterystyczny kolor i karmelowy posmak. Po podgrzaniu roztwór schładzany jest na gładkiej powierzchni płyty, na której osadza się on grubymi oraz krystalicznymi warstwami. W ten właśnie sposób powstaje najlepszy cukier kandyzowany.

Sprawdź cenę cukru kandyzowanego tutaj.

Sencha Catuaba - herbata zielona

Kolejna herbata dla ludzi, którzy chcą wycisnąć 25 godzin z każdej doby.

Herbata z dodatkiem wewnętrznych kawałków kory drzewa Catuaba, płatków róży oraz herbacianych tipsów. Catuaba to znany afrodyzjak pochodzący z Brazylii. Od wielu lat używa się go w tych regionach jako środka poprawiającego potencję. Indianie Tupi wychwalają w swych pieśniach cuda, których dokonała ta herbata stymulując system nerwowy i poprawiając ukrwienie organizmu. Współcześnie herbata ta jest stosowana głównie do leczenia zaburzeń erekcji.

Dla brazylijskiej medycyny naturalnej catuaba jest stymulatorem mózgu. Odznacza się szczególną skutecznością przy nerwowości, problemach z pamięcią, bezsenności, niepokoju oraz osłabionej potencji. Analizy farmakologiczne dostarczyły dowód na obecność fitosteroli czyli składnika podobnego do hormonu płciowego. Prowadzono długoletnie badania analizując wpływ herbaty na organizm i nie stwierdzono żadnych skutków ubocznych. Sencha Catuaba zawiera loimbinę.

Podczas badań stwierdzono, że catuaba jest skutecznym afrodyzjakiem. Poprawia krążenie i wzmacnia popęd seksualny. Środek stosowany na potencję u kobiet i mężczyzn.

Sencha jest herbatą z wczesnych zbiorów. Jej liście mają postać igieł, tzw.„pajęcze nóżki”. Napar o wyjątkowym, wykwintnym smaku i słomkowo-zielonym kolorze łagodnie koi i pobudza. Jest bogata w dużą zawartość witaminy C. Bardzo dobrze wpływa na trawienie, szczególnie polecana jest po posiłkach.

 Sprawdź cenę herbaty Sencha Catuaba tutaj.

9 Skarbów Chin

 Dla miłośników niekonwencjonalnych mieszanek mamy bardzo ciekawą propozycję. Bardzo ważne jest aby odpowiednio dobrać nie tylko rodzaj składników ale także ich ilość.

Mieszanka ta kryje w sobie jedne z najlepszych herbat świata: zielone odmiany Gunpowder, Lung Ching, Chun mee, białe Pai Mi Tan i Fujian White oraz czerwonego Oolonga. Wkomponowane w susz kawałki truskawki i ananasa sprawiają, ze susz wygląda smakowicie, roztaczając przy tym przyjemny aromat owocowy.

Smak tej herbaty jest złożony, tak jak złożony jest jej skład. Napar jest przy tym jednak delikatny, pozbawiony wyrazistej goryczki i odrobinę cierpki. 9 Skarbów Chin to pyszna propozycja na każdą porę dnia, która powinna przypaść do gustu zarówno miłośnikom białych jak i zielonych gatunków.

Sprawdź cenę herbaty 9 Skarbów Chin tutaj.

Sencha Guarana - herbata zielona

 Tym razem coś o zielonej herbacie, która łączy właściwości zdrowotne oraz pobudzające za sprawą dodatku Guarany. Czym jest Guarana dowiecie się niżej :)

Herbata na bazie Senchy z dodatkiem Guarany jest łagodniejsza dla układu pokarmowego niż większość postaci kofeiny. Właśnie z powodu tych właściwości jest używana zamiast kawy przez wiele osób.

Guarana (Paullinia cupana) to roślina poprawiająca kondycję i dobre samopoczucie. Dzięki wysokiej koncentracji naturalnej kofeiny ma działanie orzeźwiające. Zawiera do trzech razy więcej kofeiny niż kawa. Powszechnie uważa się, że jest to najsilniejszy naturalny środek zawierający największą ilość kofeiny. W przeciwieństwie do kawy jest o wiele mniej szkodliwa i jej działanie utrzymuje się nawet do 6 godzin. Podwyższa wytrzymałość dzięki czemu podczas treningów można trenować dłużej i spalić większe ilości tłuszczu. Podczas zmęczenia stosowana jako środek stymulujący. Wskazana do wysiłków krótkich oraz beztlenowych. Przy wysiłkach długich i tlenowych zwiększa energię i oszczędza glikogen w wątrobie i mięśniach spalając tkankę tłuszczową. W czasie stosowania diety obniża odczucie głodu.

Sprawdź cenę herbaty Sencha Guarana tutaj.